Κυριακή

ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ









Έχουμε ήδη αναφερθεί στο έργο της Έβδομης Ακτίνας σε σχέση με τα φαινόμενα του ηλεκτρισμού, μέσω του οποίου

- συντονίζεται και

- ζωογονείται

το Ηλιακό σύστημα.



Υπάρχει μια όψη των ηλεκτρικών φαινομένων η οποία επιφέρει τη συνοχή, όπως ακριβώς υπάρχει μια όψη που δημιουργεί φως.

Αυτό δεν έχει ακόμη αναγνωρισθεί.

Αναφέρεται στη Μυστική Δοξασία της Ε.Π.Μπ. και στην Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός ότι ο ηλεκτρισμός του ηλιακού συστήματος είναι τριπλός: υπάρχει

- το πυρ δια τριβής

- το ηλιακό πυρ και

- το ηλεκτρικό πυρ



- το πυρ του σώματος

- της ψυχής και

- του πνεύματος.



Το πυρ δια τριβής αρχίζει να γίνεται κάπως κατανοητό από τους επιστήμονες του κόσμου.

Εκμεταλλευόμαστε δε για τις ανάγκες μας το πυρ

- που θερμαίνει

- που δίνει φως και

- που προκαλεί κίνηση.

Αυτό είναι με τη φυσική έννοια των λέξεων.



Μια από τις επικείμενες ανακαλύψεις θα είναι η ολοκληρώνουσα δύναμη του ηλεκτρισμού καθώς

- επιφέρει συνοχή μέσα σ’ όλες τις μορφές και

- συντηρεί κάθε μορφική ζωή κατά τη διάρκεια του κύκλου της εκδηλωμένης ύπαρξης.

Επιφέρει επίσης την προσέγγιση

- των ατόμων και

- των οργανισμών

μέσα στις μορφές,

συγκροτώντας έτσι αυτό που χρειάζεται για να εκφράσει το στοιχείο της ζωής.



Οι άνθρωποι σήμερα

- ερευνούν ζητήματα όπως η ηλεκτροθεραπεία και

- μελετούν τη θεωρία της ηλεκτρικής φύσης του ανθρώπινου όντος,



- εργάζονται γοργά για την προσεχή αυτή ανακάλυψη και πολλά θα αποκαλυφθούν πάνω σ’ αυτές τις γραμμές τα επόμενα πενήντα χρόνια.



Η αρχή του συντονισμού για την οποία μιλούν οι άνθρωποι, αναφέρεται σε

τελευταία ανάλυση σ’ αυτή την έννοια και

η επιστημονική βάση κάθε διαλογιστικού έργου βρίσκεται πραγματικά στη βασική

αυτή αλήθεια.



- Η προσαγωγή δύναμης και

- η προσφορά αγωγού

είναι και οι δυο μυστικιστικοί τρόποι έκφρασης ενός φυσικού φαινόμενου που

ελάχιστα κατανοείται προς το παρόν, αλλά θα δώσει τελικά το μυστικό κλειδί της

δεύτερης όψης του ηλεκτρισμού.



Ο ηλεκτρισμός πρόκειται να αποδεσμευθεί σε πληρέστερο βαθμό κατά τη διάρκεια της

Υδροχοϊκής Εποχής μέσω του παράγοντα της Έβδομης Ακτίνας.

Ένα από τα πρώτα αποτελέσματα θα είναι

- η αύξηση της κατανόησης της αδελφοσύνης και

- η πραγματικά επιστημονική της βάση.

ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΣΤΑ ΑΙΘΕΡΙΚΑ ΠΕΔΙΑ










Αναφέρθηκα στο γεγονός ότι ο άνθρωπος πρέπει, προτού παρέλθει πολύς χρόνος,

να δρα με την ίδια ελευθερία στο αστρικό πεδίο και

μέσω της αστρικής συνείδησης, που δρα τώρα στο φυσικό πεδίο.



Δίνουμε σήμερα έμφαση στη ζωτική όψη του ανθρώπου.

Η φύση του στοιχείου της ζωής είναι υπό συζήτηση και

τονίζεται παντού η ανάγκη “ζωτικής” δράσης.

Μιλούμε για την ανάγκη αύξησης

- της ανθρώπινης ζωτικότητας και

- της ζωτικότητας των ζώων και των φυτών.



Η ποιότητα των παραγόντων που προκαλούν ζωτικότητα,



- τροφής

- ήλιου και

- των έγχρωμων ακτίνων που χρησιμοποιούνται τώρα τόσο πλατιά,



υπεισέρχεται βραδέως σε κάθε ιατρική σκέψη, ενώ ακόμη και οι διαφημιστές των κονσερβοποιημένων εμπορευμάτων του σύγχρονου πολιτισμού μας δίνουν έμφαση στην ποσότητα των βιταμινών.



Αυτό, μιλώντας από εσωτερικής πλευράς,

οφείλεται στη μετατόπιση της ανθρώπινης συνείδησης στα αιθερικά επίπεδα.



Παράλληλα με τη σύγχρονη γνώση ως προς “ την ψυχή σαν διανόηση” βρίσκουμε μια αύξηση της κατανόησης ως προς “την ψυχή σαν ζωή”,

αν και ακόμη παραμένει μεγάλο και προφανώς άλυτο μυστήριο.



Αυτά είναι δύο συμβάντα άμεσης και επικείμενης πραγματοποίησης.



Σήμερα οι μάζες των ανθρώπινων όντων είναι πολωμένες στα κατώτερα επίπεδα του αστρικού πεδίου, αλλά έχουν συνείδηση στο φυσικό σώμα.

Η διάκριση αυτή πρέπει να μελετηθεί.



Σύντομα,

πολλοί θα έχουν συνείδηση στο ζωτικό σώμα και

θα αρχίσουν να έχουν συνείδηση στα ανώτερα επίπεδα του αστρικού πεδίου και λίγοι θα έχουν συνείδηση στο νοητικό πεδίο.

Όμως, σήμερα μεγάλος αριθμός ανθρώπων είναι έτοιμος για να αποκτήσει πλήρη συνείδηση στο αστρικό σώμα και

να επικεντρωθεί είτε στο νοητικό πεδίο ολοκληρωτικά

είτε να επικεντρωθούν στην ψυχή.



Αυτό προκαλεί το θαύμα και τη δυσκολία της τωρινής εποχής.



Μέσω της επιστημονικής τελετουργίας του διαλογισμού,

γιατί περί αυτού πρόκειται ως προς το τελευταίο,

η επανεστίαση αυτή μπορεί να πραγματοποιηθεί με ταχύτερο ρυθμό.



Μέσω της επιστημονικής καλλιέργειας της τελετουργίας της υπηρεσίας μπορεί ν’ αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο.



Η τελετουργία του ηλιακού συστήματος είναι το αποτέλεσμα

- του διαλογισμού του Θεού και

- της πράξης της Θείας υπηρεσίας,

που διεξάγονται καθ’ όλο το διάστημα της συνολικής περιόδου της εκδήλωσης.



Η καθυπόταξη της κατώτερης ζωής στη τελετουργία της υπηρεσίας

είναι κυριολεκτικά ο συντονισμός του ατόμου με το ρυθμό

- της ζωής

- της καρδιάς και

- της διάνοιας του ίδιου του Θεού.



Από το συντονισμό αυτό έπεται αυτόματα η πνευματική ανάπτυξη.

Ο ΕΒΔΟΜΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΗΤΑΣ









Ακτίνα VII. Τελετουργική Τάξη ή Μαγεία.



“Ας οικοδομηθεί ο Ναός του Κυρίου”, φώναξε ο Έβδομος μεγάλος Άγγελος.

Τότε με μετρημένο βήμα κινήθηκαν στις θέσεις τους

- στο Βορρά

- το Νότο

- τη Δύση και

- την Ανατολή

επτά μεγάλοι Υιοί του Θεού και πήραν τις έδρες τους.

Έτσι άρχισε το έργο της οικοδόμησης.



“Οι θύρες ήταν κλειστές.

Το φως έφεγγε αμυδρά.

Οι τοίχοι του ναού δε διακρίνονταν.



Οι επτά ήταν σιωπηλοί και oι μορφές τους καλυμμένες.

Ο καιρός δεν είχε φτάσει για την έκλαμψη του Φωτός.

Η Λέξη δεν μπορούσε να ηχηθεί.

Μόνο μεταξύ των επτά Μορφών προχωρούσε το έργο.

Μια σιωπηλή κλήση κυκλοφορούσε από τη μια στην άλλη.

Όμως η θύρα του ναού έμενε ακόμη κλειστή.



“Καθώς κυλούσε ο χρόνος, οι ήχοι της ζωής ακούγονταν.

Η θύρα άνοιγε και η θύρα έκλεινε.

Κάθε φορά που άνοιγε, η Δύναμη μέσα στο Ναό μεγάλωνε.

Κάθε φορά το Φως δυνάμωνε, γιατί ένας-ένας οι υιοί των ανθρώπων



- έμπαιναν στο Ναό



- περνούσαν

- από το Βορρά στο Νότο

- από τη Δύση στην Ανατολή και



- στο κέντρο της καρδιάς

- έβρισκαν Φως

- έβρισκαν κατανόηση και

- τη δύναμη να εργάζονται.



Έμπαιναν από τη θύρα,

περνούσαν μπροστά από τους Επτά

σήκωναν τον πέπλο του Ναού και

έμπαιναν στη ζωή.



“Ο ναός αύξανε σε κάλλος.

Oι γραμμές του

oι τοίχοι του

ο διάκοσμός του και

το ύψος, το βάθος και το πλάτος του

πρόβαλαν αργά και εισήλθαν στο Φως.



“Από την Ανατολή εκπέμφθηκε η Λέξη:



Ανοίξτε τη θύρα σ’ όλους τους υιούς των ανθρώπων

που έρχονται απ’ όλες τις σκοτεινές κοιλάδες της χώρας και

ζητούν το ναό του Κυρίου.



Δώστε τους το Φως.



Αποκαλύψτε το εσωτερικό ιερό και

με το έργο όλων των τεχνιτών του Κυρίου

υψώστε τους τοίχους του ναού και

έτσι φωτίστε τον κόσμο.



Εκπέμψετε τη δημιουργική Λέξη και

δώστε ζωή στους νεκρούς.



“Έτσι ακριβώς ο Ναός του Φωτός θα μεταφερθεί από τον Ουρανό στη Γη.

Έτσι ακριβώς οι τοίχοι του θα υψωθούν πάνω στις μεγάλες πεδιάδες του κόσμου των ανθρώπων.

Έτσι ακριβώς το Φως

- θ’ αποκαλύψει και

- θα γαλουχήσει

όλα τα όνειρα των ανθρώπων.



“Τότε ο Διδάσκαλος της Ανατολής θα ξυπνήσει όσους κοιμούνται.



Τότε ο φύλακας της Δύσης

- θα δοκιμάσει και

- θα κρίνει

όλους τους αναζητητές του Φωτός.



Τότε ο φύλακας του Νότου

- θα διδάξει και

- θα βοηθήσει

τους τυφλούς.



Τότε η πύλη που ανοίγει στο Βορρά θα παραμείνει ορθάνοικτη, γιατί εκεί στέκει

ο αθέατος Διδάσκαλος

- με το χέρι που καλωσορίζει και

- την καρδιά που κατανοεί,

για να οδηγήσει τους προσκυνητές στην Ανατολή όπου αστραποβολεί το αληθινό Φως.



“Γιατί αυτό το άνοιγμα του Ναού; ” ρωτούν oι μεγαλύτεροι Επτά.

“Γιατί το έργο είναι έτοιμο. Οι τεχνίτες ετοιμάσθηκαν.

Ο Θεός δημιούργησε στο φως.

Oι υιοί Του μπορούν τώρα να δημιουργήσουν.

Τι άλλο μπορεί να γίνει; ”

“Τίποτα! ” ήταν η απάντηση των μεγαλύτερων Επτά.

“Ας συνεχιστεί το έργο. Οι υιοί του Θεού ας δημιουργήσουν.”







Πολλοί θα σημειώσουν αυτά τα λόγια γιατί θα βρουν

- ότι είναι εξαιρετικά σημαντικά και

- ότι δείχνουν μια ευρεία πρόθεση, στον ερχόμενο κύκλο,

να ανοιχθεί η πόρτα διάπλατα που οδηγεί στο ναό του κρυμμένου μυστηρίου για τον άνθρωπο.



Ένας - ένας θα υποστούμε το εσώτερο και πνευματικό αντίστοιχο του ψυχολογικού παράγοντα που ονομάζεται “νοητική δοκιμασία”.



Η δοκιμασία αυτή θα καταδείξει του ανθρώπου

- τη χρησιμότητα

- στο νοητικό έργο και

- στη νοητική δύναμη

- την ικανότητά του

- να δομεί σκεπτομορφές και

- να τις ζωογονεί.



Μ’ αυτό ασχολήθηκα στην Πραγματεία επί της Λευκής Μαγείας και

η σχέση αυτής της πραγματείας

με το μαγικό έργο της Έβδομης Ακτίνας και

με τον κύκλο δραστηριότητάς της

θα γίνεται όλο και περισσότερο εμφανής.



Η Πραγματεία επί της Λευκής Μαγείας είναι μια προσπάθεια να διατυπώσουμε τους κανόνες

- της εκγύμνασης και

- του έργου

που θα καταστήσουν τον υποψήφιο των μυστηρίων ικανό

- να μπει στο Ναό και

- να πάρει τη θέση του σαν δημιουργικός εργάτης και έτσι

- να βοηθήσει στο μαγικό έργο του Κυρίου του Ναού.



Τα ονόματα με τα οποία ο Κύριος αυτής της Ακτίνας είναι γνωστός, είναι πολλά και το νόημά τους έχει σήμερα πρωταρχική σημασία.

Το έργο του μέλλοντος μπορεί να ιδωθεί από τη μελέτη αυτών των ονομάτων:



Ο Αποκαλυφθείς Μάγος

Ο Εργάτης της Μαγικής Τέχνης

Ο Δημιουργός της Μορφής

Ο Χορηγός του Φωτός από το Δεύτερο Κύριο

Ο Χειριστής της Ράβδου

Ο Φρουρός της Ανατολής. Ο Σκοπός στην Ανατολή.

Ο Θεματοφύλακας του Έβδομου Σχεδίου

Ο Επικαλούμενος, Προκαλών, την Οργή

Ο Φύλακας της Μαγικής Λέξης

Ο Φρουρός του Ναού

Ο Αντιπρόσωπος του Θεού

Αυτός Που εγείρει στη Ζωή

Ο Κύριος του Θανάτου

Αυτός Που τροφοδοτεί το Ιερό Πυρ

Η Περιστρεφόμενη Σφαίρα

Το Ξίφος του Μυσταγωγού

Ο Θείος Εργάτης του Αλχημισμού

Ο Οικοδόμος του Τετραγώνου

Η Προσανατολίζουσα Δύναμη

Ο Πύρινος Ενοποιητής. Το Πύρινο Ενοποιό Ον

Το Κλειδί του Μυστηρίου

Η Έκφραση της Θέλησης

Ο Αποκαλύπτων το Κάλλος.

ΟΤΑΝ Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΑΚΤΙΝΑ ΚΑΙ Η ΕΒΔΟΜΗ ΕΡΘΟΥΝ ΜΑΖΙ ΣΕ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ









Η Έβδομη Ακτίνα της Τελετουργικής Τάξης ή Μαγείας ενσωματώνει μια περίεργη ιδιότητα που είναι το εξέχον χαρακτηριστικό της ιδιαίτερης Ζωής που εμψυχώνει αυτή την ακτίνα.

Αυτή η ιδιότητα ή αρχή είναι ο συντονιστικός παράγοντας

που ενοποιεί την εσώτερη ποιότητα και την εξωτερική απτή μορφή ή εμφάνιση.



Αυτό το έργο

- πραγματοποιείται πρωτίστως στα αιθερικά επίπεδα και

- προϋποθέτει φυσική ενέργεια.



Αυτό είναι το πραγματικό μαγικό έργο.



Θα ήθελα να αναφέρω ότι όταν η Τέταρτη Ακτίνα και η Έβδομη Ακτίνα έρθουν μαζί σε ενσάρκωση, θα έχουμε μια πολύ ιδιάζουσα περίοδο

- αποκάλυψης και

- εισόδου Φωτός.



Γι’ αυτή την εποχή λέγεται ότι

“ο Ναός του Κυρίου θα αποκτήσει πρόσθετη δόξα και

όλοι μαζί οι Οικοδόμοι θ’ αναγαλλιάσουν ”.



Αυτό θα είναι το κορύφωμα του Τεκτονικού έργου, από πνευματικής άποψης.



Η Απωλεσθείσα Λέξη τότε

- θα ανακτηθεί και

- θα ηχήσει ξανά ώστε όλοι να την ακούσουν και

ο Διδάσκαλος θα εγερθεί και θα βαδίσει μεταξύ των οικοδόμων Του στο πλήρες Φως της Δόξας που λάμπει από την Ανατολή.



Η πνευματοποίηση των μορφών

μπορεί να θεωρηθεί σαν το κύριο έργο της Έβδομης Ακτίνας και

ακριβώς το στοιχείο αυτό

- της συγχώνευσης

- του συντονισμού και

- του σμιξίματος

είναι ενεργό στα αιθερικά επίπεδα κάθε φορά

που μια ψυχή έρχεται σ’ ενσάρκωση και γεννιέται ένα παιδί πάνω στη Γη.

ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ